Патриотическое воспитание в семье. С чего начать?

1.Приучайте ребенка бережно относиться к вещам, игрушкам, книжкам. Объясните ему, что в каждую вещь вложен труд многих людей. Бережному отношению к книгам, способствуйте развитию интереса к содержанию. Сходите с ребенком в библиотеку и посмотрите, как там хранят книги. Этот игровой прием "как в библиотеке" поможет приучить ребенка к бережному отношению к книге.

2. Дошкольники очень рано начинают проявлять интерес к истории страны, края. Если в городе есть памятники, организуйте к ним экскурсии и расскажите все, что вы знаете, о том, как чтят память погибших. По нашей стране и по всему миру можно совершать увлекательные путешествия по глобусу, картам и фотографиям.

3. Если у ребенка есть строительный материал, можно предложить ему построить дом. Когда дом построен, поиграйте с ребенком в "новоселье", помогите разместить кукол, зайчиков, мишек. Посмотрите, прочно ли построен доим, красив ли, удобен ли для жилья.

4. Воспитывайте у ребенка уважительно-бережное отношение к хлебу. Понаблюдайте за тем, как привозят разгружают хлеб. Расскажите, как выращивают хлеб, сколько труда в него вложено, вместе с ребенком посушите остатки хлеба, сделайте сухарики.

5. Расскажите ребенку о своей работе: что вы делаете, какую пользу приносит ваш труд людям, Родине. Расскажите, что вам нравится в вашем труде.

6. Возвращаясь с ребенком из детского сада, предложите ему поиграть в игру "Кто больше заметит интересного?", "Давай рассказывать друг другу, кто больше заметит интересного на нашей улице". Я вижу, что машины убирают улицы. А что ты видишь? Игра учит наблюдательности, помогает формировать представления об окружающем. Дома предложите ребенку нарисовать, что больше всего понравилось.

7. Любовь к Родине - это и любовь к природе родного края. Общение с природой делает человека более чутким, отзывчивым. Зимой на лыжах, летом на велосипеде или пешком полезно отправиться с ребенком в лес, чтобы полюбоваться его красотой, журчанием ручья, пением птиц. Воспитывая любовь к родному краю, важно приучать ребенка беречь природу, охранять ее.

Маршрут выхаднога дня “Сцяжынкамі малой радзімы”

Мэта: садзейнічаць развіццю цікавасці да гістарычнай спадчыны нашага населенага пункта; далучаць бацькоў да сумеснай актыўнай дзейнасці з дзецьмі.

Задачы маршрута: пашыраць уяўленні дзяцей пра родныя мясціны, знакавыя і гістарычныя месцы населенага пункта, уяўленні аб сваёй вуліцы, месцы, дзе нарадзіліся, дзе праходзіць дзяцінства; развіваць увагу, маўленне, памяць; выхоўваць эмацыянальна-пазітыўнае стаўлене да роднага населенага пункта.

Тып экскурсіі: пешшы.

Маршрут распрацаваны для дзяцей ад 4 да 6 гадоў.

Маршрут экскурсіі: дом – памятны знак “Канвелішкі” – амбулаторыя – пошта – памятны знак, прысвечаны 75-годдзю Вялікай Перамогі “Памяць. Адзінства. Перамога” – магазін – філіял “Канвелішскі цэнтр культуры і досугу” і філіял “Канвелішская сельская бібліятэка” – касцёл Прасвятога Сэрца Ісуса – Канвелішская сярэдняя школа – дом.

Паважаныя бацькі! Сумесны адпачынак бацькоў і дзяцей – гэта праяўленне агульных поглядаў, даверу, узаемаразумення. Усе гэта садзейнічае стварэнню добразычлівага клімату ў сям’і.

Мы прапануем вам правесці выхадны дзень сумесна з дзіцем у форме падарожжа па сваёй малой радзіме, звярнуць увагу дзіцяці на знакавыя і гістарычныя месцы населенага пункта.

Перад падарожжам: паўтарыце правілы дарожнага руху, рух па абочынах і тратуарах, пераход праезнай часткі. Выходзячы з дома, пагаварыце аб тым, якое сення цудоўнае надвор’е і як добра, што мы сёння разам выбраліся ў пазнавальнае падарожжа.

Апісанне маршрута

Выходзячы з дома, прачытайце верш Я. Коласа “О, край родны, край прыгожы…”.

О, край родны, край прыгожы, Дзе бруяцца срэбрам рэчкі,

Мілы кут маіх дзядоў! Дзе бары-лясы гудуць,

Што мілей у свеце божым Дзе мядамі пахнуць грэчкі,

Гэтых светлых берагоў. Нівы гутаркі вядуць.

Правядзіце гутарку па змесце верша:

– Аб чым гаворыцца ў гэтым вершы? (Аб родным краі)

– Як аўтар-Якуб Колас называе свой край? (Родны, прыгожы).

А мы з табой жывём у аграгарадку ці ў горадзе? (У аграгарадку)

Так, мы жывём у аграгарадку.

– Як называецца населены пункт, дзе мы жывем? (аграгарадок Канвелішкі).

– Як вы думаеце, адкуль нам адправіцца ў падарожжа па цудоўных куточках нашай малой радзімы?

Выслухаць прапановы дзяцей і звярнуць іх увагу на такія знакавыя і гістарычныя месцы аграгарадка Канвелішкі: памятны знак – камень “Канвелішкі”, касцёл Прасвятога Сэрца Ісуса, амбулаторыя, пошта, магазін, філіял “Канвелішскі цэнтр культуры і досугу” і філіял “Канвелішская сельская бібліятэка”, памятны знак, прысвечаны 75-годдзю Вялікай Перамогі “Памяць. Адзінства. Перамога”.

Памятны знак – камень “Канвелішкі”

Раскажыце дзіцяці гісторыю паходжання назвы аграгарадка і звярніце ўвагу на каменны знак, які ўстаноўлены ў пачатку населенага пункта.

Даведка.

Канве́лішкі – аграгарадок у Воранаўскім раёне Гродзенскай вобласці. Уваходзіць у склад Канвелішскага сельсавета. Першапачатковая назва “Канвелішкі” – ад “канвалія” – ландыш.

Каменны знак устаноўлены ў 2022 годзе. На ім адлюстравана назва і сімвал аграгарадка – кветка ландыша майскага.

Амбулаторыя

Працягваем наша падарожжа.

Выкарыстайце вершаваныя радкі.

На экскурсію мы ідзем,

Куточкі сваёй Радзімы пазнаём.

Вось прыпынак, дружна станем –

Паглядзім, што перад намі.

Загадка.

Ходзім мы сюды не ў госці,

А набыць тут важнае штосьці,

Бо калі хварэюць дзеткі,

То даюць нам тут таблеткі. (Аптэка)

Гутарка па пытаннях:

– Што можна набыць у аптэцы? (Лекі)

– Ці можна ў Канвелішскай амбулаторыі палячыць зубы? (Так)

– Як называецца ўрач, які лечыць зубы? (Стаматолаг).

– Якога яшчэ ўрача можна наведаць у амбулаторыі? (Урача агульнай практыкі, які вас паслухае, памерае тэмпературу, прапіша вам лекі, калі захварэеце.

3. Пошта

Гутарка па пытаннях:

–Чаго людзі прыходзяць на пошту?

(Выпісаць газеты і часопісы, адправіць або атрымаць пісьмо, пасылку, аплаціць розныя паслугі)

–Хто працуе на поште? (Паштальён)

Пагуляйце ў гульню “Назаві ласкава”.

Тэлеграма – телеграмка, (тэлеграмачка).

Канверт – канверцiк.

Пасылка – пасылачка.

Бандэроль – бандэролька.

Телефон – тэлефончык.

Газета – газетка.

Паштоўка – паштовачка.

4. Памятны знак, прысвечаны 75-годдзю Вялікай Перамогі “Памяць. Адзінства. Перамога”

Пацікаўціся ў дзіцяці:

Што і дзе ты чуў пра вайну?

– Як ты думаеш, што мы павінны помніць аб тых, хто не прыйшоў з вайны?

– Як людзі зберагаюць памяць пра вайну?

Раскажыце дзіцяці наступную інфармацыю: 22 чэрвеня 1941 года – адна з самых страшных дат у гісторыі Беларусі, дзень, які нельга забыць. У гэты далёкі летні дзень людзі займаліся звычайнымі справамі: школьнікі рыхтаваліся да выпускнога вечара, дзяўчаткі гулялі ў “дочкі - маці", хлапчукі скакалі верхам на драўляных коніках, прадстаўляючы сябе чырвонаармейцамі. І ніхто не ўяўляў, што мірнае жыццё разбурыць вайна. На нашу Радзіму напалі фашысты, іншаземныя захопнікі. І людзі пайшлі ваяваць-абараняць сваю зямлю. Вайна пакінула крывавы след у гісторыі нашага народа, у кожнай сям’і, у чалавечых лёсах. Бяда не абышла і тых, хто вярнуўся дадому з крывавых палёў вайны. Многія памерлі ад франтавых ран, засталіся інвалідамі. Вайна пакінула меткі на кожным пакаленні. З пакалення ў пакаленне перадаецца эстафета гэтай памяці. На жаль, рэальных сведкаў тых падзей з кожным годам становіцца ўсе менш і менш. Мы жывем пад мірным небам, не ведаючы клопату і бяды. Мы не бачылі вайны, але мы ведаем, як цяжка прыходзілася людзям у той час. Мы пажыццёва абавязаны тым, хто такое жыццё нам адваяваў. Шануйце сваё жыццё, бо за яго было аддадзена шмат чалавечых душ. А памяць аб героях Вялікай Айчыннай вайны не згасне ніколі!

У нашым Канвелішскім сельсавеце ў гады вайны загінула і прапала без вестак больш за 30 жыхароў. У пасляваенныя гады пражывала 25 ветэранаў вайны.

5. Магазін “Родны кут”

Працягваем наша падарожжа.

На экскурсію мы ідзем,

Куточакі сваёй Радзімы пазнаём,

Вось прыпынак, дружна станем –

Паглядзім, што перад намі?

Загадка.

Трэба хлеба нам купіць,

Падаруначак набыць.

Сумку мы тады бяром,

Да будыніны ідзём,

Там праходзім ля вітрын,

Бо прыйшлі мы ў …(магазін).

Гутарка па пытаннях:

– Што можна купіць у нашым магазіне? (Хлеб, каўбасу, крупы, малочныя прадукты і г.д.)

Хто працуе ў магазіне? (Прадавец)
Як называецца наш магазін? Што вам гаворыць назва “Родны кут”?

Можна дзіцяці прапанаваць гульню на адрозненне прадуктаў харчавання ад іншых прадметаў.

Дыдактычная гульня “Можна есці ці не?”

Дарослы называе прадмет, а дзіця на прадукт харчавання пляскае ў далоні, на другія прадметы — тупае нагамі.

Філіял “Канвелішскі цэнтр культуры і досугу”, філіял “Канвелішская сельская бібліятэка”

Наша падарожжа працягваецца.

На экскурсію мы ідзем,

Куточакі сваёй Радзімы пазнаём.

Вось прыпынак, дружна станем –

Паглядзім, што перад намі?

Загадка.

У гэтым доме ёсць харомы,

Жывуць казачныя гномы,

Мы туды збіраемся –

На канцэрт спяшаемся. (Філіял “Канвелішскі цэнтр культуры і досугу”).

Гутарка па пытаннях:

– Што ты ведаеш пра гэты будынак?

– А што яшчэ тут знаходзіцца? (Сельская бібліятэка). Наведаўшы сельскую бібліятэку, можна пазнаёміцца з дзіцячай літаратурай, газетамі і часопісамі.

Прапануйце дзіцяці крыху адпачыць на лавачцы і пагуляць у гульню

“Адгадай героя казкі”

Дарослы называе персанажа казкі і прапануе дзіцяці назваць героя і расказаць невялічкі ўрывак з гэтай казкі.

7. Касцёл Прасвятога Сэрца Ісуса

Ідучы да касцёла, прапануйце дзіцяці гульні, якія дапамогуць выхаваць у дзіцяці духоўна-маральныя якасці.

“Добра-дрэнна”

Дарослы называе словы, а дзіця называе словы з супрацьлеглым значэннем.

Дабро— зло

гора — радасць

добра — дрэнна

працавітасць – лянота

скупасць – шчодрасць

баязлівасць – храбрасць

любоў – нянавісць

грубасць – ветлівасць

мір – вайна

цемра – свет

дружба – варожасць

“Пяць цукеркаў”

Дарослы звяртае ўвагу дзіцяці на тое, што ў кожнага чалавека ёсць добрыя якасці. Прапануўце дзіцяці назваць добрыя якасці чалавека. Спачатку называюць словы дарослыя члены сям’і. За кожны правільны адказ даецца цукерка. Перамагае той, хто набярэ пяць цукеркаў. Якасці: добры, клапатлівы, працалюбівы, ветлівы, шчодры, разумны, справядлівы, смелы, вясёлы, верны, ласкавы.

Знаходзячыся каля касцёла Прасвятога Сэрца Ісуса, звярніце ўвагу дзіцяці на знешні выгляд будынка і прапанўце выказаць свае ўражанні ад ўбачанага, падзяліціся інфармацыяй з гісторыі касцёла.

Даведка.

Касцёл Прасвятога Сэрца Ісуса знаходзіцца ў цэнтры аграгарадка Канвелішкі. Пабудаваны з дрэва ў пачатку ХХ стагоддзя. Над фасадам узвышаецца вежа-званіца са шпілем. Тры ўваходы аформлены арачнымі парталамі з вокнамі-ружамі над імі.

8. Канвелішская сярэдняя школа

Загадка.

Дом –палац стаіць высокі,

З яго смех чуваць далёка,

Шумна, весела наўкола

Ну, вядома ж, гэта…(школа).

Гутарка.

У нашым выпадку гэта не толькі школа, але і месца, дзе набываюць веды дзеці дашкольнага ўзросту. І называецца наша ўстанова - Канвелішская сярэдняя школа. Ты і твае сябры наведваюць дашкольную групу.

А што робяць старэйшыя дзеці? (Вучацца).

– Раскажы мне, калі ласка, што знаходзіцца ў будынку школы? (Школьная бібліятэка, музей, класныя пакоі, дзе вучацца дзеці, а яшчэ спартыўная зала, сталоўка). У гісторыка-краязнаўчым музеі знаходзяцца розныя экспанаты, якія раскажуць аб рамёствах і промыслах жыхароў нашай вёскі, прылады працы ткачоў і іх вырабы, прадметы хатняга ўжытку, узнагароды і ўспаміны ветэранаў вайны, вышываныя ручнікі, сярэбраныя і медныя манеты.

9. Дом

Па дарозе дадому прапануйце дзіцяці пачытаць вывескі будынкаў, назвы вуліц. Можна пагуляць у гульню “Назаві нумар дома”, “Палічы паверхі”. Дзеці з задавальненнем будуць дэманстраваць свае веды. Заахвочвайце правільныя адказы дзіцяці.

Пасля прагулкі не забудзьце пацікавіцца ў дзіцяці дома.

– Што спадабалася і запомнілася на прагулцы па родным населеным пункце?

– А куды б ты хацеў яшчэ адправіцца ў падарожжа?